کبوتر «طوقی» محبوبترین کبوتر ایران | طوقی تهران، طوقی همدان یا طوقی کاشان بهترین کبوتر طوقی ایران کدام است؟
راز بقا: ایران کشوری نسبتا شناخته شده در پرورش انواع کبوتر است و برخی از نژادها هستند که مختص کشور ایران هستند. یکی از این کبوترهای ایرانی طوقی است که البته محبوبیت آن در طول زمان کاهش یافته است. به نظر میرسد که سابقه این کبوتر در ایران به قرن ۱۷ میرسد و اکنون در همه جای جهان حتی در ایالات متحده نیز یافت میشود.
به گزارش راز بقا، کبوتر طوقی یکی از نژادهای اصیل ایرانی است که در دو نژاد کاکلی و بدون کاکلی رشد میکند. نژاد بی کاکل در واقع از کبوترهای قدیمی همدان است و دارای طوق پهن است و از هوش و ساعت پرواز زیادی برخوردار است. این در حالیست که نژاد کاکلی کبوتر دارای سه نوع است: کاکلی معمولی، کاکلی پا پر بلند و کوتاه و کاکلی کرمانی که وسط دماش چند پر رنگی دارد.
تصاویری ببینید از چند کبوتر طوقی
ویژگیهای یک کبوتر طوقی اصیل
کبوترهای طوقی اگرچه در حالت کلی از زیبایی خیرهکنندهای بهره میبرند، اما همه آنها یکسان نیست و بسته به نوع پرورش و زیستگاه با شرایط مختلف آب و هوایی سازگار میشوند. متخصصان با تجربه و کبوتردارهای حرفهای چند ویژگی را به عنوان یک کفتر طوقی خوب ارائه کردهاند.
اولین ویژگی طوقی اصیل این است که داخل کاکل و سر پر رنگی نداشته باشد و دوم اینکه روی بالها و سربالها طوق پر رنگی نداشته باشد. سومین ویژگی یک کبوتر طوقی اصیل به اندازه طوق آن بر میگردد. طوق کبوتر اصیل نباید زیاد پهن نباشد و به صورت گرد دور گردن را گرفته و انحراف نداشته باشد. چهارمین ویژگی یک طوقی خوب و اصیل این است که طوق این کبوتر زیاد به کاکل نزدیک نباشد. پنجمین ویژگی هم این است که در نژاد کاکلی کاکل پرنده نوکتیز باشد.
طوقی زینتی ایرانی
کبوترهای طوقی در ایران در شهرهای گوناگون به صورت بومی و از قدیم نگهداری میشوند. بیشتر این طوقیها کبوتران تزیینی میباشند مانند هفت رنگهای جنوب، تمام طوقیهای قزوین، بیشتر طوقیهای همدان و حومهی آن، طوقیهای رشت و طوقیهای زیبای کرمانشاه؛ که همه پرواز تیپی دارند و حدودا ۵ دقیقه تا یک و نیم ساعت میپرند.
طوقیهای پرشی ایران
طوقیهای پرشی از سوهای محدودی تشکیل شده اند که بیشتر در سه شهر همدان و حومه، تهران و کاشان نگهداری میشوند. این نوع از کبوترها ویژگیهای پرشی یکسان، ولی فیزیک متفاوتی دارند که به شرح آن میپردازیم.
طوقی همدان
زمانیکه پا به شهر همدان میگذاریم و آسمان را نگاه میکنیم یا به محله قدیمی و سلهها میرویم تعداد زیاد طوقی بین کبوترها چشم ما را به خود جلب میکند. اکثر قریب به اتفاق این طوقیها کبوتران تزیینی و از جهت پرش کاملا بی ارزش هستند. اما در گوشه و کنار شهر و روی پشت بام طوقیبازهای قدیمی، سویی از طوقی یافت میشود که پرشی عالی و استثنایی دارد، که با از بین رفتن صاحبان پیرشان آنها هم در جمع فرهنگ کبوتربازی تزیینی شهر گم میشوند و از بین میروند.
به گزارش راز بقا؛ طوقی اصیل همدان چشمان سیاه و نوکی کاملا سفید دارد. طوقی اصیل در همه رنگی دیده میشود، ولی سویی از طوقی خرمایی از قدیمیترین طوقیهای به جامانده پرشی است. حرفهای زیادی زده میشود که این نوع طوقی بیشتر مربوط به سی چهل سال پیش است، زمانی که بیشتر طوقیهای پرشی بسیار بیشتر از امروزه بوده اند. رکورد رسمی پرش کبوتر در ایران از آن یک نر سوسکی چلچله از کبوترهای مرحوم «علی زکی» است؛ با ۱۷ ساعت در تیرماه تهران که ساعتی استثنایی و غیر قابل تصور است.
با این حال طوقی بازهای قدیمی همدان و همچنین چند شاهد عینی که همه سن بالایی دارند طوقیهایی با ساعت پرش حتی بالاتر از این رکورد را به یاد میآورند. اگرچه سند قطعی برای این ادعا وجود ندارد، ولی سوی اصیل به جا مانده از این طوقیها امروزه هنوز میپرند و از کبوترهای تهران کم نمیآورند به طوری که طوقیهای اصیل پرشی در تیر ماه همدان ۶ تا ۷ و گاهی تا ۱۲ ساعت میپرند و این بسیار عالی است.
طوقی بدون کاکل تهران
تهران مادر کبوترهای پرشی ایران است؛ گرچه بیشتر کبوتربازان و عشقبازان تهرانی طوقی پرشی تهران را نمیشناسند، ولی این نژاد از قدیمیترین نژادهای پرشی تهران بوده که تقریبا از بین رفته و تک و توک و نادر امروزه در بین کبوتربازهای قدیمی موجود است. این سو در صورت اصل بودن ۸ ساعت و حتی بیشتر میپرد. طوقی تهران چشمان سیاه و نوک سفید داشته و طوقش فقط سرور هفت رنگ است و هرگز کاکل ندارد.
طوقی کاشان
طوقی کاشان از نظر فیزیکی ترکیبی از طوقی تهران و همدان است. در رنگهای گوناگون دیده میشود و بیشتر کاکل دار هستند. در کاشان هم تعداد طوقی پرشی بسیار اندک است، ولی هنوز هم در بین کفتربازهای حرفهای این نوع از طوقی وجود دارد. طوقی کاشان پرشی خوب و گاه عالی همانند طوقی تهران دارد.
مهمترین نکته برای ما اینه که کقترمون زیبا و بدون حتی یک خال اضافه باشه.
خصوصیات طوقی های درجه یک ما اینه که پاهاشون اصلا پر نداشته باشه، طوقی بدون کاکل رو که اینجا اصلا نمیپسندن، کاکلشون هم نوک تیز یا به اصطلاح همون کاکل میخ باشه. طوقشون هم نه خیلی پهن باشه که داخل کاکلش باشه و نه خیلی باریک باشه.
البته در شهر همسایه ما، دزفول هم مثل بچه های اندیمشک، طوقی ها و کلا کفترهای رنگی خیلی زیبایی دارند.
کلا خوزستانی ها به کفترهای رنگی درجه یک معروف هستند.